بررسی فراوانی نقص پروتئین‌های C و S و آنتی‌ترومبین III و حضور آنتی‌بادی‌های سندرم آنتی‌فسفولیپید در زنان مبتلا به سقط‌های مکرر جنین

مقدمه: سقط مکرر به بروز بیشتر از سه سقط جنین قبل از نیمه اول بارداری اطلاق می‌شود. از عوامل مهم این بیماری، نقص پروتئین‌های ضد انعقادی C، S و آنتی‌ترومبین III می‌باشد. از طرفی وجود آنتی‌بادی‌های سندرم فسفولیپید مانند فاکتور LA (لوپوس آنتی کواگولانت)، آنتی‌فسفولیپید، آنتی‌کاردیولیپین و بتا-دو گلیکوپروتئین می‌تواند عامل سقط مکرر گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان سرمی این فاکتورها در زنان مبتلا به سقط مکرر انجام گرفت. روش‌کار: این مطالعه مقطعی در سال 1396 بر روی 80 نفر از بیماران مبتلا به سقط مکرر که در سه ماهه اول بارداری سقط داشتند و به درمانگاه زنان مراجعه نمودند، انجام شد. برای تعیین میزان شیوع نقص پروتئین‌های مهار‌کننده انعقادی از روش تشکیل لخته و جهت تعیین میزان آنتی‌بادی‌های سندرم فسفولیپیدی از روش الایزا استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون تی تست انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: مقاومت به پروتئین C فعال با 3/21%، نقص PS و نقص PC هر کدام با 8/8%، نقص توأم پروتئین C و S به صورت همزمان 7/3% و نقص AT-III در 3/1% بیماران مشاهده شد. میزان شیوع فاکتور لوپوس آنتی‌کواگولانت 8/3%، آنتی‌فسفولیپید 5/2%، بتا-دو گلیکوپروتئین 5/2% و آنتی‌کاردیولیپین IgG 3/1% بود. حضور آنتی‌کاردیولیپین IgM در هیچ‌یک از بیماران مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: مقاومت به پروتئین C فعال، شایع‌ترین نقص پروتئین ضدانعقادی طبیعی در زنان مبتلا به سقط‌های مکرر مراجعه‌کننده به آزمایشگاه تشخیص طبی بیمارستان فوق تخصصی بقیه‌الله تهران می‌باشد.